ساختار طبیعی زندگی و ساختارهای ذهنی انسان

ساختارفکری = الگوی فکری، سیستم فکری، باور ، قانون ، دین

زندگی دارای ساختار و الگویی است که به آن ساختار طبیعی زندگی یا ساختار تکوینی هم می گوییم. بشر تنها از راه علم و تجربه می تواند پی به ساختار طبیعی یا تکوینی یا الگوی فکری جهان ببرد. 

انسان به لحاظ توانایی ذهنی خارق العاده ای که دارد، می‌تواند ساختار های فکری یا تشریعی را بوجود بیاورد و آنها را در کنار و راستا و یا حتا در مقابل ساختارهای طبیعی و تکوینی جهان قرار دهد. انسان معمولا این ساختارهای فکری، ذهنی و تشریعی خود را برای ساماندهی زندگی فردی و اجتماعی خود میسازدو مورد استفاده قرار میدهد. مثلاً دموکراسی یک ساختار فکری و سیستم تشریعی است که انسان آن را ساخته تا در ایجاد نظم و اداره جامعه از آن استفاده نماید. همچنین ادیان ساختارهای فکری و ذهنی و یا تشریعی قدیم انسان هستند که توسط پیامبران ساخته شده اند تا در ایجاد نظم و اداره جامعه در قدیم ازآنها استفاده شود. 

ساختارهای ذهنی انسان بسیار متعدد و در بسیاری موارد هم بدلایل اهداف مورد نظر آنها با هم متفاوت و متضادند. اما در مقابل ساختارهای فکری و ذهنی و تشریعی بشر، که متعددند، ساختار طبیعی و تکوینی جهان یک ساختار واحد، یکپارچه، قدرتمند، زنده و ثابت است. 

انسان هر چقدر که بتواند ساختارهای ذهنی خود را منطبق یا در راستای ساختار طبیعی جهان بسازد ، با تنش ها و صدمات کمتری از سوی ساختار زنده و طبیعی جهان مواجه میشود. مثلاً قوانین و استانداردهای ساخت مسکن خود را طوری تنظیم نمایدو بکار ببرد که زلزله و سیل به آنها آسیبی وارد ننماید. 

هریک از باور های ما انسانها که ملاک و معیار عمل و رفتار ما در زندگی فردی و اجتماعی مان است می‌تواند به تنهایی یک ساختار و الگوی فکری ما باشد. ما به همان اندازه از زندگی لذت می بریم و احساس آرامش و نشاط میکنیم که باور ها و ساختارهای ذهنی ما مطابق و یا در راستای ساختار طبیعی و تکوینی جهان پیرامون ما باشد و به همان اندازه دچار دردسر و اضطراب و غم و اندوه میشویم که ساختارهای ذهنی یا باورهای ما در تقابل و تضاد با ساختار طبیعی جهان پیرامون ما باشد