سیستم زندگی و زندگی سیستمی

زندگی سیستم بزرگ و یکپارچه ای است که‌ خداوند آن را خلق کرده و خود او هم آن را مدیریت میکند. این سیستم زنده، ابدی، ثابت و پایدار است. این سیستم دارای اجزایی است که‌ انسان هم جزو آن اجزا ولی از اجزا هوشمند آن محسوب میشود. خود این سیستم اگر چه توسط ما انسانها حس میشود اما بر خلاف اجزا آن که قابل شناسایی می‌باشند خودش قابل شناسایی نمی باشد. به همین دلیل می‌توانیم جنس این سیستم را نچیز یا عدم بگذاریم. 

انسان اگر چه خودش جزیی از این سیستم است اما ذهن او که خودش شاهکار سیستم زندگی است طوری است که‌ می‌تواند مثل سیستم زندگی، او هم سیستم خلق کند. البته سیستم ذهنی و فکری و توهمی و سپس این سیستم را با استفاده از اجزا سیستم زندگی و با تبدیل یا تغییر آنها اجرایی کند و به مرحله واقعیت و عمل در آورد. 

سیستم ذهنی انسان را عقل میگویند. عقل انسان اگر در مقابل زندگی و عقل خدا بایستد نابود میشود چون سیستم بزرگ زندگی هیچ سیستمی را در مقابل خود بر نمی تابد. عقل اما اگر در راستای سیستم زندگی و حق قرار بگیرد کارهایی می‌تواند انجام دهد بسیار بزرگ و ارزشمند.

ما و در واقع سیستم من ذهنی ما درهرلحظه در چند سیستم درگیر و گرفتار است. اگرما بخواهیم من ذهنی خود را از چنگال این سیستم هایی که در آن گرفتار است برهانیم هیچ چاره ای نداریم جز اینکه سیستم من ذهنی خود را آنقدرکوچک کنیم تا بتوانیم از سوراخ ها و منافذ ریز توری مانند حصار سیستم های گرفتار کننده رها شویم. اما ما یعنی سیستم من ذهنی ما همچنان دربند سیستم اصلی و بزرگ زندگی گرفتار است. که رهایی از آن ممکن نیست. تنها راه رهایی از سیستم بزرگ زندگی یکی شدن با آن  و یا ذوب شدن در آن است. که‌ اگر با این سیستم یکی شویم احساس میکنیم  که خودمان به سیستم تبدیل شده ایم. و همه سیستم های دیگر در ما گرفتار است. آزادی یعنی این.