زندگی راهی است که خداوند، ما را در آن راه قرار داده است. هدف این راه بر ما مشخص نیست و فقط خداوند میداند که هدف چیست.
برای ما می ماند اینکه بدانیم :
این راه را چگونه بر خود هموار کنیم؟ چگونه راه برویم؟سوروسات راه را چگونه ساخته و فراهم کنیم ؟ مرکب خود را چگونه انتخاب و آماده کنیم و با کدام همسفر یا همسفران همراه شویم؟
رهروان بزرگ راه زندگی توصیه کرده اند که :
از هدف راه چندان پرس و جو نکنیم که نخواهیم فهمید. به هدف گذار ایمان و اعتماد داشته باشیم. اما راه را عاشقانه برویم و سوروسات راه را و مرکب را و همسفر یا همسفران را عاقلانه تهیه و فراهم کنیم و انتخاب و آماده کنیم. و
فقط راه را عاشقانه، امیدوارانه و صبورانه تا به آخر طی کنیم.
من از آن شادم و شاکر که خداوند مرا منتخبم کرد که باشم با او...