حقیقت و خرافه

حس های پنجگانه ما انسانها واقعیت ها و اتفاقاتی را که روی میدهند حس می کنند و تصویر یا تاثیر آن را در ذهن ذخیره می کنند. ذهن قابلیت این را دارد که با بررسی تصاویر واقعیت ها، حقیقت زیرین و پشت پرده آنها را که نامش علم است کشف کند. بنابراین کار ذهن فهم حقیقت و حقایق است.
اگر اینطور است پس چرا بعضی از آدم ها بجای اینکه به حقیقت روی آورند به خرافه روی می آورند؟
این به این دلیل است که ذهن این قابلیت را هم دارد که بجای تصویر برداری از اتفاقات و واقعیت ها، خودش تصویر بسازد و به اصطلاح تصویر جعل کند که به آن تخیل می گوییم. تخیلات تصویرهایی هستند که خود ذهن بدون اینکه واقعیت مربوط به آن را دیده باشد از پیش خودش و با خلاقیتی که دارد جعل می کند و آنها را مبنای فهم حقیقت در نظر میگیرد و بدین ترتیب است که خرافه و غیر حقیقت در ذهن ایجاد میگردد. بنابراین هر کجا که ذهن براساس تخیلات و توهمات و نه براساس واقعیات چیزی را فهم کند، آن چیز خرافه است، نه حقیقت.
استدلال کردن ذهن براساس واقعیات و کشف و فهم حقیقت را فلسفه می گویند.