بیماری ذهن یا بیماری روح و روان

انسان همانطور که جسمش دراثر ورود میکروب یا ویروس به آن، دچار بیماری میشود، ذهن یا روح و روانش نیز در اثر ورود اطلاعات نادرست مثل عقیده و باور و تجربه و علم و تصویر و تحلیل و فهم نادرست هم ، دچار بیماری میشود. 

بیماری جسم به راحتی تشخیص داده میشود ، با درد و ضعف و سستی و بی حالی بدن، اما بیماری ذهن و روح و روان به سادگی تشخیص داده نمیشود و مثل بیماری جسم نیست که بیمار، خودش بیماری اش را تشخیص بدهد و برای درمان به دکتر و طبیب مراجعه نماید. در بیماری ذهن و روح و روان ، نه تنها خود شخص بیمار نمی تواند بیماری اش را تشخیص دهد بلکه بسیاری از دیگر مردمان که خودشان دچار آن بیماری هستند نیز نمی توانند بیماری او را تشخیص بدهند و حالات او را چه بسا طبیعی و عادی می بینند. 

در این نوع بیماری اولا باید یک معیار ها و ضوابط بیرونی برای سلامتی روح و روان وجود داشته باشد که انسان از روی آن بتواند خودش را ویا بیماران ذهنی و روحی روانی را با آن معیارها بسنجد و اگر با آن معیارها انطباق نداشت بفهمد که بیمار است و درصدد درمان بیماری برآید.

یک مثال ساده :
اگر شما به کسی سلام کنید و او جواب سلام شما را ندهد به احتمال زیاد ناراحت خواهید شد. این ناراحتی شما نشان از یک بیماری ساده روانی در شماست. چرا که شما ذهن و روح و روان خود را به این باور غلط فرهنگی عادت داده اید که «هر کس به کسی سلام کند او هم باید جواب سلامش را بدهد، وگرنه او از طرف مقابل دلخوری دارد و یا احتمالا با او دشمنی دارد و فکرهای بد مشابه آن» این یک باور اشتباه فرهنگی است که در ذهن شماست و باید در نگهداری این باور در ذهن خود تجدید نظر کنید. زیرا شما در حقیقت و در واقعیت عینی و بیرونی برای ادامه زندگی خودتان هیچ نیازی به پاسخ سلام آن شخص ندارید و بدون پاسخ سلام او هم می توانید شاد و سلامت به زندگی خود ادامه دهید، اما ذهن شما و باوری که خودتان بدست خودتان در درون ذهن تان گذاشته اید، شما را راحت نمی گذارد. و برای مدتی و شاید هم برای همیشه این ناراحتی را با خود همراه خواهید داشت.